Vanmorgen bracht ik Evaline met de slee naar school. Wat een sneeuwpret! De slee blijft op school, zo kunnen de kinderen er in de pauze mee spelen.
Tim was gisteren bij de schoolarts geweest, ik mocht niet eens mee, grin. Loslaten noemen ze dat, geloof ik! Maar alles was dik in orde, begreep ik van Tim, wat mij uiteraard niet erg verbaasde.
Het kaarsje staat hier te branden voor de overleden mama en haar familie. Waaronder een klasgenootje van Tim. Best ingrijpend voor hem: dood is wel even heel dichtbij zo. Zelf hebben we haar nooit ontmoet, maar een mama is en blijft een mama, zij net als ik én ook voor mij is er geen garantie dat ik wel heel oud zal worden. Vorig schooljaar hadden we het zelfde ook al meegemaakt. Donderdag zal haar uitvaart zijn.