Vroeger vond ik dit toch wel het allerleukste… mijn schoen zetten. Eerst een wortel voor het paard in de schoen doen. Dan echt heel mooi zingen en mijn vader speelde er dan bij op het orgel. Na een onrustige nacht mocht je dan naar beneden en elke keer weer was die schoen dan gevuld. Mijn vader kon met zo een echt ouderwets handschrift schrijven en maakte dan de mooiste brieven. En mijn moeder kookte één van die volgende dagen altijd hutspot. Dat had ik nooit in de gaten gehad, tot ze het me vertelde, hihi. De tijd gaat langzaam door en nu zingen we samen met onze kinderen, schrijven op de computer met een mooie letter een lieve brief en hopen maar dat ze niet om 5 uur al wakker worden!! En wat een verrassing dat Sinterklaas wist dat ze geen bruine chocolade mogen, dat ze van auto’s, ringen en roze houden. En die letter tja… Sint (of eigenlijk de winkel) had er niet meer genoeg dus werd het een P van Pientere Tim en een G van Gezellige Evaline. Dat kon dan mooi weer in de brief van Sinterklaas geschreven worden. Geweldig!!!