Week 47, 48 en 49, foto 2022


Waar is de muis nou? Kees had op zijn computerscherm een filmpje van muizen aan gezet. Pepsie was helemaal gebiologeerd. Vloog zelfs een keer naar t scherm. Toen het filmpje uit ging heeft ze zeker nog een half uur zo gezeten. Nu en dan ook naast en achter het scherm gezocht.

Dit keer bij mij. Een heerlijke middag samen met mijn vriendinnetjes. Ik maakte worteltaart met walnoten. Een salade van tonijn en alles natuurlijk kolhydraatarm. Het was leuk om te bakken.
De middag vloog voorbij en dankbaar dat we elkaar al zo lang kennen en het nog steeds fijn is samen.

Van Sinterklaas een bioscoopbon cadeau, we gingen naar de volgende Marvel-film en zaten 3 uur gekluisterd aan t beeld. Weer een spannend verhaal!
En verder nam ik de hondjes van de buuf regelmatig uit voor een lange wandeling. Dat vindt ik wel erg leuk om te doen. Samen met de buuf speelde ik op de ukelele. Samen met mijn vriendin wandelde ik. Met Kees liep ik regelmatig mee na het eten voor een korte wandeling.
Het werk bij Reuma Nederland heb ik toch afgezegd. Met een bezwaard hart, maar er kwam opeens zoveel tijd extra bij, die heb ik helaas niet tot mijn beschikking. Dan maar beter gelijk stoppen, voor ik fouten maak.


Op mijn werk extra gewerkt toen het team uit ging. Ik wilde niet mee omdat ik in de avonden niet zoveel waard ben. De harde werkers kregen lekkers, lief!
Eigenlijk gewoon trots op mijn lijf, maar eens een leuke foto gemaakt waarin ik zomaar een beetje strakke kleding aangedurft heb! En Tim maakte een foto van mijn sportieve half uur. Regelmatig doe ik via internet mee met Nederland in Beweging. Zo lekker om te doen en ik knap er altijd enorm van op.

Lichtjes, wegens de hoge energie kosten dit jaar niet teveel. Maar wel een klein beetje.
De weekopdracht voor mijn foto was lichtjes.
En een heerlijke maaltijd van kip met een puree van koolraap. Dat at ik denk ik voor t eerst van mijn leven en het was enorm lekker, die gaat in de herhaling!

De kerstboom staat weer, gezellig!
En dan die stoeltjes daarbij… ik verklap nog niks… maar reken maar dat we enorm plezier gehad hebben met elkaar. Eerst vanaf september al heel hard aan het oefenen geweest. Zo trots op dat we al ruim een jaar muziek maken met elkaar. Zoveel geleerd hebben.
De afgelopen week had ik vakantie. Mijn vakantiedagen zijn nu netjes op voor 2022. Kees werkte gewoon, Tim was op zijn stage, Evaline naar school en haar werk. Ik nam tijd om aan te sterken, nam de rust die mijn lijf opeiste. Ik zeemde de ramen, deed onze kerstkaarten op de bus. Ik heb gekeken welke hobby’s lukken op mijn eigen kamer. Beneden is t te koud om lang stil te zitten als ik creatief bezig ben. Nu een lekker puzzelboek, een serie op Netflix en een breiwerk opgepakt. Naast het sporten en het muziek maken op mijn ukelele en dwarsfluit. Genoeg uitdagen weer!!!

Brrrr… vanmorgen was het koud en buiten van alles bevroren. De roos deed nog een dappere poging toen het in oktober nog zo lang mooi weer bleef. De weekopdracht voor de foto was bevroren.

En vanavond eten we lekker stoofvlees.
We letten erg op de kosten voor energie en de boodschappen. Verder doen we weinig extra’s meer. Het vlees was in de aanbieding, dan toch maar meegenomen. Koken op een elektrisch plaatje zodat het niet een middag lang op het gas hoeft te staan.

Week 46


Na een heerlijke vakantie mijn eerste week in het nieuwe werken op de afdeling.
Wel wennen, maar ik weet t zeker, dit gaat helemaal goed komen.
De rust thuis genomen om te herstellen van de werkdagen. Heerlijk met de katten om mij heen.
Op woensdag ging ik voor het onderzoek voor borstkanker. Geen pretje, wel een veilig idee.


Onze avond samen, Kees en ik, was fijn. We bleven dit keer thuis, na een koele avondwandeling. Lekker samen muziek maken. Deze week namen we ook tijd voor een lange wandeling bij Surrea. De runderen liggen rustig bij elkaar, de paddenstoelen rijzen uit de grond en de bloemetjes stoppen maar niet met bloeien. Wat een prachtig gebied is het toch.
Tim ging zich oriënteren voor een master-opleiding. Evaline was druk met school en werk.
De week vloog voorbij!

Allerlei van de afgelopen weken


Hoera, het was weer zover, verkleed, lichtjes, muziek, de rookmachine, snoepjes.
Halloween ook dit jaar weer een enorm succes.

Onze buuf flink ziek, nu een paar dagen hun hondjes mee nemen op een lange wandeling.
Daar krijg je wel leuke foto’s van!

En nog een hoera… Sinterklaas is weer in het land. Gelukkig maar, kunnen we weer leuke presentjes krijgen in onze schoen!!!

Vakantie allerlei


Na het bezoek aan schoonfamilie, mijn familie ook een heel fijn bezoek gebracht aan onze lieve vrienden. Vol aandacht een koolhydraatarme maaltijd voor ons gekookt, zo lief.
Het was heerlijk om bij elkaar te zijn, nog 1x in dit huis voor zij gaan verhuizen.
Natuurlijk gaan we contact houden, deze mensen zijn pareltjes in ons leven.

Elke middag 12 uur maakte ik een foto
dag 1 zonnig en licht
dag 2 donker en veel regen
dag 3 lichter en beetje regen

Ik knutselde een kerstboom met lichtje van diamond painting.
Kees en ik maakten samen muziek.

De ukelele is wel erg leuk, maar voor mijn duim voel ik grenzen.
Dus wil ik mij nog eens op een andere manier laten uitdagen en heb een dwarsfluit gekregen van Kees.

Vakantie wandelingen




Een heerlijke strandwandeling. Genoten van zon, wolken, zee en het uitzicht.
In de ochtend, want in de middag zou er weer regen zijn.
Maar ook in de middag een heerlijke tijd gehad met mijn broertje en zijn vrouw en kind.
Zo fijn om in alle rust bij te kletsen, elkaar al zo lang niet gezien. Genoten.
Een middag met een gouden randje.

In de avond, in het donker samen een lange wandeling gemaakt. Ook wel heel bijzonder om de wereld op deze manier te verkennen. Gelukkig wist Google precies te vertellen waar we waren en naar toe mochten lopen!






In de ochtend een prachtige rustige wandeling. Bij het eerste hert stonden we te jubelen, het tweede ook nog. Maar na de 60e gingen ze niet meer op de foto en genoten we vooral van deze rustige prachtige dieren. De wandeling met zon op onze snoet, maar ook regelmatig een lichte regenbui. Maar wat was de natuur hier prachtig. De wilde varens, de ruige duinen, het kanaal waar t water de duinen in loopt voor het zuiveren. De distel die zijn vrucht laat zien. En tot slot zelfs op de parkeerplaats een hert die rustig op zij ging toen wij er aan kwamen.

Een wandeling in de volle maan met lichtjes aan onze arm, zo werd het in het donker ook nog veilig.

Vakantie huisje en eten



Daar gingen we samen op stap, net als vorig jaar. De warme herinneringen van toen, bleken ook nu weer enorm te kunnen groeien.
Wat was het fijn samen. Dit keer in een mobile-home. Goed te verwarmen, een goed bed, plek om te koken.


Het ontbijt als altijd voor Kees ham en ei, voor mij kwark met fruit en meusli.
De lunch maakte Kees extra lekker met een gebakken eitje met ham en kaas.
Het brood lekker knapperig geroosterd.
We aten sla met een filetlapje, een gevulde omelet en groeten met kebab.
In de avond een hartig hapje bij kaarslicht.
Het was allemaal even lekker. Kees kookte en ondertussen dekte ik de tafel en na het eten ruimde ik alles weer netjes op, taken goed verdeeld!

Feest


55 jaar getrouwd, zijn ze en nog altijd zo gek op elkaar.
Wij mochten het samen met hen vieren. In een huisje in Zeeland.
Foto van “mijn” plekje dit lange weekend.
En van het hartje wat ik in de lucht voorbij zag komen.

De twee broers, samen pret.
Schoonvader aan de bbq vol zorg zodat we echt allemaal genoeg en ook allemaal lekker zouden eten.
De volgende dag gingen we naar het muzeeum in Vlissingen. Een leerzame plek.
Naderhand even een kom koffie gedronken en de lunch gegeten met een visje erbij.

In de avond een wandeling naar het restaurant waar we alweer lekker te eten hebben gekregen.

Natuurlijk even met zijn allen op de foto. Allemaal blije koppies.
Terug liepen Kees en zijn ouders door t duin, de veilige route.
De rest maakte een nachtwandeling over het strand, de zee horen ruizen, lichtjes in de verte zien, eindeloos.


Na een lekker ontbijt en een escape-room spel maakten we met elkaar een strandwandeling.
Heerlijk de wind door onze haren. Het was er fijn rustig en de kids lekker met hun blote pootjes in het water.
Na het avondeten, restjes van de bbq opmaken, gingen Tim en Evaline terug naar huis voor hun school-toetsen en stage.
De andere ochtend reed de rest weer richting hun eigen huis voor was en opruimen en boodschappen. Terug kijkend op een fijn weekend.

Dongepark


Een van de laatste maaltijden die ik samen met de bewoners wist klaar te maken.
Voor mij de 1e keer risotto. Ik stond bij het koken te jubelen boven de pan, met de afzuigkap aan, de radiobox naast mij. Hoe leuk ik het vond om te zien hoe snel die risotto de bouillon aan t opnemen was. Wat ik niet in de gaten had, was dat de bewoners achter mij enorme schik hadden om mijn enthousiasme. Geweldig!!!
Vanaf november geen kookgroep en koor meer. Wel mijn 16 contracturen terug op de Kastanjelaan. Wat heb ik hier veel zin in. Zo blij: rust en duidelijkheid in mijn rooster en daarmee ook voor onze bewoners.
Na een half jaar 16 uur per week in de huiskamer van Lindelaan, 9 maanden 16 uur per week op Kastanjelaan. Na die 9 maanden, voor 8 maanden nog maar 10 uur per week op Kastanjelaan en de 6 overgebleven uren was ik flexibel op Lindelaan, Esdoornlaan en bij AB Centraal. Een prachtige tijd waarin ik ontzettend veel gezien en geleerd heb over de andere afdelingen. Nu dus weer lekker alleen Kastanjelaan.