Fibromyalgie en artrose, cursus
Dat was het dan, de laatste van 8x cursus. Er is in maart nog een terugkomdag.
De laatste keer, we kregen een presentje opgestuurd…. een machtig mooi kaartspel, met daarbij een lekker thee-tje en chocolaatje.
De laatste keer… we keken terug op wat we allemaal geleerd hebben.
Allemaal hebben we zulke mooie stappen kunnen zetten.
Ik merk dat ik de pijn de baas ben… weet hoe ik mijn dagen in moet richten om de minste last te ervaren en als ik dan een slechte dag heb, hoe daar zo snel mogelijk door heen te komen.
Daardoor heb ik veel meer energie, ben minder moe. Daardoor gaan dingen fijner en is de spiraal omhoog heel positief! Zo blij, zo trots en ja… de pijn zal ik levenslang hebben, maar ik weet er nu echt zoveel beter mee te leven, zo heel veel blij!
We keken met elkaar ook naar onze doelen voor de komende 3 maanden… kijken of wat we hebben geleerd ook ons eigen kunnen maken… spannend, Ik heb er voor mezelf heel veel vertrouwen in.
Week 50
Week 50 alweer, echt aftellen nu naar Kerst en het einde van het jaar!
Als voorbereiding op het nieuwe jaar heb ik de kalender en mijn Bullet Journal alvast ingevuld en klaar gemaakt voor 2021! Dat vind ik ieder jaar weer zo leuk: al die lege blaadjes vullen met mooie en bijzondere gebeurtenissen.
Deze week werkte ik 3x en was dit hele weekend vrij, dat was een fijne ervaring.
Ik had veel contact met goede lieve vrienden en had alweer een fijne wandeling met mijn lieve vriendinnetje.
Ik ging naar de kapper, was wel nodig en nu is het echt super kort: heerlijk!!!
Met zijn viertjes maakten we plannen voor de kerstdagen: kleding en cadeautjes… allemaal alvast goed voorbereid.
Samen met Evaline maakte ik goed gevulde goulash, jammie!
Foto 2020
Fibromyalgie en artrose, cursus
Deze week was de cursusavond gereserveerd voor de partner, zus, moeder of wie er dan ook heel dicht bij je staat. Kees had een goede avond, contact met de begeleidsters, met de andere partners… Fijn dat er ook aandacht voor zijn positie in de cursus is. Sterk met pijn, moet je toch samen doen! Maar zoals hij zelf altijd zo mooi zegt: het is jouw pijn, niet de mijne.
De opdracht voor mij voor deze week is om leuke dingen te doen… ik koos voor kerstversieren, wandelen en bakken voor deze week.
Week 49
Andere jaren hebben we netjes gewacht tot na de Sint, maar dit jaar is hebben we afgelopen week het huis al helemaal versierd. Ook buiten staan de lichtjes alweer ruim een week aan.
Evaline maakte een heel erg lekkere Eton Mess, koolhydraatarm natuurlijk!
Het was lang geleden en gelukkig was het goed weer. Ik maakte met mijn lieve vriendinnetje een lange, heel lange wandeling en we kletsten heel veel bij. Netjes op ruime afstand van elkaar.
De katten liggen zo vaak synchroon, zo grappig om te zien!
En ook dit jaar voerde Guus Meeuwis mijn Spotifylijst aan… en alweer geen verrassing voor mij. Ik luister graag zijn muziek, zing er vrolijk bij mee en kan er heel lekker op werken in huis.
Van de week nog, toen ik de ramen aan het zemen was, dezelfde dag als de ramenzemer komt, doe ik het binnen en aan de achterkant buiten.
Voor Sinterklaasavond maakte ik koolhydraatarme speculaasstaaf, samen met Tim.
Kees maakte boven mijn nieuwe bureau een prachtige lamp van steigerhout, ledstrip en ketting. Zo blij mee… nu is mijn plekje wel heel compleet zo!
Brood zelf gebakken en met liefde, dat kun je wel zien!
Alle trommeltjes gevuld, op zaterdag waren Tim, Evaline en ik aan het werk.
Deze week werkte ik 2 avonden en 2 ochtenden.
Ik proefde van de sfeer, maakte kennis met nieuwe collega’s en bewoners.
Andere regeltjes, nieuwe mogelijkheden. En toch zoveel vergelijkbaar aan werkzaamheden.
Echt heel anders, en zo hetzelfde… Een warm welkom, een prettige werksfeer, leuke collega’s en bewoners die blij zijn mij weer te zien, hoe fijn is dat?
De reistijd is minder, daar wordt ik ook al blij van.
Het aantal uur is minder, daar wordt ik ook al blij van.
Foto 2020
Fibromyalgie en artrose, cursus
Het eerste deel van deze avond hebben we het gehad over het oplossen van problemen.
Wat is je probleem, verzin 1000 oplossingen, kies er eentje en ga daar mee aan de slag.
Een mooie start om naar iets goeds te werken.
Het tweede deel van de avond was Anna Raymann er. Zij schrijft mooie boeken vanuit eigen ervaring en heel veen onderzoek wat ze heeft gedaan. Haar presentatie ontroerde en inspireerde mij enorm. Het eerste boek van haar: lieve help, heb ik met veel enthousiasme gelezen en de delen voor Kees en de kids aan hen laten lezen. Het tweede boek, op de afbeelding, heb ik besteld.
De cursus geeft elke keer weer zoveel handvatten en nieuwe inzichten, zo gaaf, zo blij dat ik op deze positieve manier lekker in mijn kracht kan gaan staan.
Bureau
Ruim 6 weken geleden, ik begon aan de online cursus van Sterk met Pijn.
Ik maakte een plekje op de logeerkamer voor mijn laptop op een tuintafeltje.
Ik mocht er de bureaustoel van Tim wel bij.
Nee… een bureau had ik zeker niet nodig, dit was echt tijdelijk, zo verzekerde ik mijn lieve gezin.
Ik hoor ze nog gniffelen.
En nu… ja, ik begaf mij in de eindeloos durende rij van Ikea.
Het is gelukt!!! Het nieuwe bureau staat, helemaal blij mee. Niet zo groot: dat wilde ik heel graag. Gewoon een plekje voor de laptop, stoel erbij, zelfs ruimte voor wat papieren.
En ja, lief gezin, ik gaf mijn ongelijk ruiterlijk toe.
Maar ik ga helemaal niet meer sjouwen met die laptop: niet mee naar beneden en dan weer terug naar boven, Niet aan de eettafel, niet op de bank… gewoon op de logeerkamer.
Ik mag het mezelf soms gemakkelijker maken en bij deze dus echt actie op genomen.
Trots op mij!
Week 48
Met Kees maakte ik een wandeling. Voor de zekerheid een paraplu mee en jawel… het hield op met zachtjes regenen. Toch was het een fijne wandeling, frisse neus, goed gesprek!
Er waren alweer cadeautjes van Sinterklaas, wauw de hulppiet (Tim) had zulke leuke ideetjes, dat moest uitgewerkt worden!
Daar lag ik dan, gevangen door een eindeloos rustige lieve slapende kanjer, grin!
Ik reed deze week voor het laatst naar Elisabeth in Goirle.
Samen met de cliƫnten maakte ik er een heerlijke avond van.
Ik had gezorgd voor lekkere hapjes en cadeautjes voor iedereen.
Voor personeel lekkere kruidnootjes achtergelaten.
Vest, uniformen, sleutels, naamkaartje: alles netjes ingeleverd.
Ik reed voor een overleg naar Dongen. Daar leerde ik mijn nieuwe collega’s kennen, maakten we plannen voor de huiskamer en we bogen ons over het rooster van december.
Gaaf om een gezicht te hebben bij de namen. Spannend om hier komende week te mogen starten.
Ik poetste in huis, samen met Evaline.
Ik maaide het gras nog maar eens: hard nodig, het blijft groeien.
Ik nam tijd voor fijne dingen en genoot van het heerlijke weer: zonnig maar koud.