Oké… daar kom ik zojuist vandaan.
De podoloog schrok een beetje van de hevige veranderingen van de stand in mijn voeten sinds mijn vorige bezoek. Ja artrose en ja er zit hypermobiliteit in mijn voeten. Dat betekend zoveel als dat ik geen stevige voeten heb waarop ik lekker kan staan. De pijn komt daar vandaan en gaat als het goed is gecorrigeerd worden door steunzolen. Van achter hard en stevig, van voor zacht met bultjes en gaten voor het goed afwikkelen van mijn voet.
Ik had al mijn schoenen meegenomen, samen keken we welke ik nog mag gebruiken.
Gelukkig: voor mijn werk, wandelen en sporten heb ik de goede schoenen.
Voor thuis op birckenstocks is voor mij ook een prima schoen.
Maar… klompen mag niet meer: die zool is te stijf.
Vans mag ook niet meer: die zool is te soepel.
Een afscheidsfoto van een tijdperk waarin ik zonder gedoe schoenen kon kopen.

De diagnose is gesteld.
Dat geeft deuren naar de toekomst.
Stap 1: blijf in beweging = niet zo moeilijk voor mij!!! Wandelen, fietsen, zwemmen, fitnessen, ik doe mijn best en vind dat steeds weer heerlijk om te doen
Stap  2: afspraak met de reumaconsulente. Dit is na onze vakantie. Kijken waar ik in mijn klachten wat meer kan verbeteren
Stap 3: de podoloog: letterlijk op zoek naar steun om de pijn in mijn voeten te verminderen
Stap 4: lid van de patiëntenvereniging voor fibromyalgie. Op zoek naar informatie: immers kennis is macht.

Daar ging ik dan, met een waslijst aan klachten naar de huisarts die mij zonder pardon gelijk doorstuurde naar de reumatoloog.
Iemand die goed luisterde, lichamelijk onderzoek deed, foto’s liet maken en bloedonderzoek deed. Dat ik artrose heb, stond al vast voor de reumatoloog.
Uit het bloedonderzoek kwam niets speciaals, wat andere vormen van reuma heeft uitgesloten.
Uit de foto’s was goed te zien dat in mijn handen en voeten artrose is, verder geen andere vormen van reuma.
Uit het lichamelijk onderzoek, waarbij gekeken wordt naar 18 pijnpunten, scoorde ik er wel heel erg veel.
Ik kreeg de diagnose fibromyalgie en ik schrok van alle herkenning:
Allereerst de chronische vermoeidheid
De vele plaatsen met pijn: vaak in mijn rug, nek, schouders, borstbeen, zijkant van mijn heupen of aan de binnenkant van mijn knie en vooral ook aan mijn handen en voeten
De stijfheid: vooral in de ochtend bij het opstaan, maar ook na lang stil zitten
Krachtverlies van mijn spieren waardoor ik zware arbeid niet kan doen
Slaapproblemen: ik slaap licht en draai veel als ik wakker word van de pijn
Vergeetachtigheid: om dit op te lossen gebruik ik veel lijstjes, de kalender en een bullet journal
Ik heb vaak een zwaar gevoel of tintelingen in mijn armen of benen
Ik heb duidelijk meer klachten als de temperatuur wisselt of als het buiten koud of vochtig wordt.
Ik zie regelmatig wazig, ondanks de goede sterkte van mijn bril.
Bij de diagnose artrose zie ik ook veel herkenbare dingen bij de klachten die hier bij horen:
Startpijn: pijn gedurende een aantal stappen of bewegingen als ik na een periode van rust (zitten, staan of liggen) weer in beweging kom.
Pijn bij bewegen en belasten: de pijn ontstaat vaak geleidelijk en treedt vooral op als ik het gewricht meer gebruik of belas. De pijn verergert vaak in de loop van de dag of is juist sterker de dag of nacht na veel inspanning.
Pijn door gewrichtsontstekingen.
Startstijfheid: als ik bijvoorbeeld een periode in eenzelfde houding hebt gezeten, ben ik (korte tijd) stijf als ik weer in beweging kom.
Stijf door bewegingsbeperking: door pijn, stijfheid en veranderingen in het gewricht kan ik vaak minder goed bewegen., bijvoorbeeld het draaien van mijn nek of rug
De stand van mijn voeten is hevig aan het veranderen.

Wat een lastig woord is dat toch om uit te spreken!
Wat er aan vooraf ging…
mei 2016: een orthese aan mijn rechtervoet, 2e teen
augustus 2016: een ganglion aan mijn dipgewricht van rechter wijsvinger
februari 2017: een orthese aan die wijsvinger
Ruim 5 jaar geleden merkte ik dat ik snel vermoeid raakte bij zwaar werk.
Ik had vaker last van pijn overal in mijn lijf.
Ik ging liep tegen grenzen aan, probeerde ze te verleggen, gaf er aan toe, hield rekening met “slechte dagen”en deed meer op “goede dagen”.