Op zolder is Kees overdag te vinden op internet in contact met zijn collega’s.
Hij maakt normale werkweken, maar mist enorm het contact van mensen/collega’s om zich heen.
Eind van de middag gaat de computer uit en houdt Kees zich bezig met het koken van het eten.
Daarnaast is hij her en der in huis aan het klussen.
Samen houden we het huis schoon, waarbij we de taken eerlijk verdeeld hebben.
Ook in de tuin is Kees actief aan het helpen om de tuin zomerklaar te maken.
Op vrijdag doet Kees de boodschappen voor het weekend en hij neemt dan ook spullen voor de voorraad mee: dan hoef ik die zware tassen niet te sjouwen.
Op zijn eigen kamer is Tim overdag te vinden op internet. Samen met de leerkrachten of de anderen uit zijn projectgroep is hij normale dingen voor school aan het doen. De toetsen zijn voorlopig uitgesteld. De school blijft gesloten tot zeker 1 juni, dat weten we nu al.
Daarnaast helpt Tim regelmatig met koken en doet hij 3x in de week zijn tijdelijke taak: het huis stofzuigen. Zo superfijn dat hij hierin zijn steentje wil bijdragen.
In de voortuin is hij gestart met een grote lastige klus: de aanhanger opknappen.
Zijn werk bij de slagerij gaat gewoon door. De klanten weten er goed de 1,5 meter afstand te houden.
Er ligt al vanaf het najaar nieuw speciaal hout klaar. Nu is de tijd er voor!
Op haar slaapkamer is Evaline overdag te vinden op internet. Afwisselend heeft ze verplichte lessen of keuzelessen. Bij de keuzelessen mag je vooral vragen stellen en hoef je niet aanwezig te zijn om juist hard te werken aan de opdrachten/huiswerk wat er voor die les voor die week af moet zijn. Haar klasgenoten en zij deden al veel digitaal en dat is nu alleen nog maar meer geworden. Naast school en huiswerk helpt Evaline dagelijks met het koken en daarna opruimen van de keuken. Haar tijdelijke taak: ze maakt dagelijks de toiletten schoon.
Immers nu iedereen de hele dag thuis is wordt het huis ook een heel stuk intensiever gebruikt en is dus sneller vuil. Wat superfijn om met zijn viertjes er voor te zorgen dat het schoon en netjes blijft. Evaline haar werk bij de gezondheidswinkel gaat nog steeds door. Regelmatig mag ze wat extra werken omdat het er erg druk is, niet alleen in de winkel maar ook met de bestellingen die via internet gedaan worden. Zo verdient ze lekker wat extra bij.
In maart en begin april heb ik extra lange diensten en meer diensten gedraaid om mijn achterstand in uren in te halen. Vanaf deze week hebben we weer een ander rooster: er zijn cliënten overleden dus zijn er minder uren voor personeel. Ik werk vanaf nu gemiddeld gelukkig alleen nog maar 4 dagen in de week. Zodra ik thuis kom gaan mijn kleren de wasmachine in en ga ik douchen. Pas daarna zoek ik contact met mijn gezin. Als ik niet hoef te werken heb ik ruimte om te rusten en wat dingen te doen waar ik blij van wordt (lezen, telefoneren met kennissen en vrienden, spelletjes spelen, tuinieren, poetsen). Op maandag doe ik de boodschappen in mijn eentje. Ik haal dan alleen wat verse spullen voor het eten. Tot corona ging Evaline met mij mee om mij te helpen met sjouwen. Nu help ik haar regelmatig extra met werk voor school.

Het ontbijt en lunch doen we allemaal wanneer het ons uitkomt. Immers vergaderingen en lestijden van 2 verschillende scholen laten zich niet altijd gemakkelijk combineren. Maar als t lukt doen we dat wel samen.

We praten veel met elkaar, delen onze gevoelens, hebben plezier en zoeken troost bij elkaar als dat nodig is. Onze band lijkt nog sterker dan ooit tevoren.
We blijven zoveel mogelijk thuis, gaan niet voor plezier winkelen en gaan ook niet bij mensen op bezoek.

Sporten doen we allemaal op onze eigen manier.
Kees wandelt regelmatig in de wijk of door het bos. Elke dag staat hij op de crosstrainer.
Tim gaat nu en dan een stuk fietsen en doet vaak fitnessoefeningen vanaf YouTube.
Evaline heeft zich door school laten uitdagen! In een app waar er veel schoolgenoten en leerkrachten lid van zijn, laten ze zien welke route ze fietsen en hoeveel km dat is. Ook wordt die aantal kilometers bij elkaar opgeteld. Per week wordt het doel aangepast. Evaline pakt mijn fiets en rijd eind van de middag of begin van de avond dan zomaar een ritje van 30 km. Afgelopen week reed ze 220 km bij elkaar. Een prachtig uitzicht had ze onderweg op de foto gezet: zo leuk dat ze hier aandacht voor heeft! Daarnast doet ze soms mee met Nederland in Beweging of het fitnessen.
Ikzelf doe verschillende dingen: Nederland in Beweging, wandelen, fitnessen vanaf YouTube.
Voor het fitnessen hebben we wel een mat (een voor Tim, een voor Evaline en een voor mij) aangeschaft. Verder gebruiken we vooral ons eigen lijf en de flesjes water als gewichtjes.

Wat een gekke dag om dit zonder familie of vrienden te vieren.
Wat missen we iedereen die ons zo dierbaar is.
Ik voel me nog steeds niet fit, maar toch proberen we er een fijne lunch van te maken.
We maakten koolhydraatarme worstenbroodjes, een tostie met hotdog en kaas en aten verse aardbeien. Een warm kopje thee en een glas zuiveldrank maakten het compleet.
Het avondeten hadden we buiten gedaan, het was nog zo warm en mooi weer.
Fijn om even met de belangrijkste mensen om ons heen te app-en.
In zijn vrije tijd maakte Kees een ei-robot en beschilderde dit ei als eerste.
Klik hier voor een filmpje er van!

Een van de opdrachten van de psycholoog was: ga op zoek naar blij.
Ik hou van nieuwe dingen uitproberen met koken.
Er was nog een doos tomaten over gebleven deze week en ik besloot er gedroogde tomaten van te maken. Het was een eenvoudig recept, het resultaat is echt ongelooflijk lekker geworden.
Wauw… het maken er van vond ik heel leuk, het eten hiervan maakt ook al blij!

Maar ook de knuffels van de katten maken me blij.
Vandaag aten we voor de eerste keer dit jaar bbq: de zon, het heerlijke weer, onze fijne tuin: zoveel redenen voor blij! En ook zo een vrolijk bakje fruit maakt me blij.
Ik belde mijn telefoon helemaal roodgloeiend.
Mijn vriendinnen luisterden naar mijn verhalen en vertelden hun verhalen. Dat was ook om blij van te worden.
En nu niet meer bang? Pfff was dat maar zo.
Het golft steeds als een nare bang over me heen. Maar de golven worden minder heftig.
Ik probeer het te accepteren als onderdeel van het leven nu. Al dit blij maakt dat ik alles weer een beetje beter kan relativeren.

Op zaterdagavond deden we mee met de actie: steek een kaars aan voor alle slachtoffers van corona. En natuurlijk stond bij ons ook een kaars in de tuin te branden. Emotioneel, heftig en indrukwekkend tegelijk.