Kees had de voorbereidingen gedaan. Zich georiënteerd op de markt.
Welke auto zou het beste mijn fijne auto kunnen gaan vervangen?
Want wegens zijn leeftijd (20 jaar!) mag ik er niet te lang zoveel kilometers in gaan rijden van onze automonteur.
Welke garage leek het meest betrouwbaar?
We namen er een dag de tijd voor.
Ik reed in 3 verschillende auto’s: de Kia, de Carl en de i10.
Maandag
Deze week ben ik niet ingeroosterd.
De uren die ik nu niet werk, moet ik later inhalen.
Kees nam vrij en samen maakten we er een heerlijke week van.
Ik vond het fijn om even afstand te nemen van alle nieuwe dingen.
Tijd te hebben voor het verwerken van verlies.
Rust en ruimte voelen om verder op te knappen en aan te sterken.
En natuurlijk bovenal was het waanzinnig om samen een week op te trekken.
In de ochtend stond ik met de kids op en zorgde dat zij op tijd op school konden zijn.
Aan het eind van de middag waren we weer terug om lekker met zijn viertjes te eten.
Maandag: Kees en ik gingen samen zwemmen in Breda.
Foto 2020
Valentijnsdag 2020
Mijn feestje om iedereen lekker te verwennen,
We liepen elkaar enorm mis bij de maaltijden, dus na Evaline haar werk was daar “ons” momentje.
Ik had rode rozen besteld, ze ruiken zo lekker!
Ik had via internet een speciale ketting besteld, die was er helaas niet op tijd.
Dus kocht ik nog een hart in de stad!
Op zaterdag kwam de ketting: 4 kettingen, allemaal een eigen puzzelstukje, die samen één geheel vormen.
Want ik ben zo blij met ons mooie gezin, zo trots en zo dankbaar en zo vol liefde.
Hij is er
Week 7
Met 4 diensten was het een normale werkweek.
Ik ging koken men maakte samen met de cliënten andijviestamppot.
We maakten kaartjes voor de verjaardagen van de vrijwilligers.
Ik maakte de eerste frituurpan lekker schoon.
Ik gaf heel veel individuele aandacht: kopjes koffie in het restaurant, een wandeling, samen eten.
Ik reed in stevige hagelbuien, hier de hagel op ons gras (wat ik nodig moet gaan maaien!!!
Ik reed met de laagstaande zon onder mijn zonnekleppen verblind rond.
Dus kocht ik een echte polaroid voorzet zonnebril, nu niet meer gevaarlijk!
Ik ging weer lekker sporten deze week. Nog wel rustig aan, maar het lukte weer = trots!
Ik voelde me erg verdrietig om het afscheid van mijn lieve vriendin en verwende mezelf met vrolijke bloemen. Dat hielp wel een klein beetje!
En verder was ik dankbaar voor alle hulp van Kees en de kids.
Ik sliep nog veel extra en ben zo gelukkig dat ik er even niks verder bij heb: alleen werken en thuis. Dat geeft me de ruimte om verder op te knappen en alles een plekje te geven.
Foto 2020
Week 6
Na het weekend werken, vorige week, had ik deze week gelukkig maar 2 diensten.
De eerste moest ik combineren met de cursus: welkom bij Thebe, deel 1.
Ik reed daarvoor naar een andere locatie en maakte kennis met nieuwe collega’s vanuit heel Brabant en met allerlei verschillende functies. Een waardevolle bijeenkomst.
De tweede dienst combineerde ik met overleg met degene die mij gaat “sturen”.
Een goed, snel en effectief overleg, waaruit we samen verdere stappen nemen.
Deze week begon nog een andere welzijnswerkster op de afdeling en met zijn drietjes willen we de functie goed en duidelijk neer gaan zetten.
Buiten het werk om heb ik ons huis nog lekker schoon gemaakt, allerlei boodschapjes gedaan en ging ik met de kids uiteten! Kees had die dag vanuit zijn werk een kookworkshop.
En verder lag ik nog veel op bed (samen met Pepsie en Maxi!), rustig aan op knappen, ik voel gelukkig wel echt vooruitgang.
Evaline ging een dag met Tim mee om te beleven hoe een dag op HBO Civiele Techniek gaat.
Een goede dag waarop zij een duidelijk beeld heeft gekregen van de manieren van les geven, het werken in projectgroepjes en van verschillende leerlingen hun verhaal gehoord heeft.
Foto 2020
Week 5
4 middag-avonddiensten en de eerste ochtend-middag dienst.
Deze week werd ik verder ingewerkt op mijn nieuwe werkplek.
Het reizen is prettig: het schept ook letterlijk wat afstand
De werktijden overdag zijn fijn, donderdag was mijn eerste ochtend-middagdienst
Dat ik tijdens mijn middag-avonddiensten niet thuis eet, daar moet ik zelf aan wennen, gelukkig pakken Kees, Tim en Evaline dit samen echt supergoed op.
Het contact met de bewoners is steeds leuker nu ik ze al een klein beetje beter mag leren kennen.
Van slag af, uit mijn balans geslagen had ik flink last van een stevige verkoudheid/griep.
Gelukkig, met hulp van wat pijnstillers en heel veel rust thuis, ging het leven gewoon door.